تو تنها نيستي.

اگر مرا

به قلب خود

بسپاري.

و من

با هر نفس گرمت

سر راهت

نشسته ام

با شاخه اي

از گل سرخ

و مي جويمت

به هر نشانه اي.

اشگهایم را

برایت نامه می سازم
و میگویم

که قلبم

جایگاه توست
تویی تنها امید من
برای ماندن و بودن .

و من برخاستم

از ميان خاكستر

آتشي در دل

بر جا مانده

از آذرخش

و تو در قلبم

هويدا شدي

گرمی نفسهایت

گرمم می کند

وقتی

رو به دریا می نشینم.

آبی آبی می شوم

وقتی از دریچه خیس چشمانم.

نگاه می کنم

آسمان شب را .

و تو را

در بلندای آن می بینم.

می دانم که ،

مرا نظاره نشسته ای .

چلچراغ من
خورشید وار
در نگاه تو خانه کرده است.

من می بینم
زلال
گوهر عشق را
در چشمانت
که نم نم فرو می ریزد
از شوق .

سکوت

وقتی فریاد است

که ستم کشیده باشی.

ستم

وقتی ستم است

که جفا کار

معشوقت باشد

نم نمک ،
غصه رو مزه مزه کن
با یه ذره اشتیاق
با یه دریا معرفت

آروم آروم
برو تو جلد جنون
با یه ذره شرٌ و شور
با یه دنیا اشک وخون

قلبت را ربوده ام
ازآن مجری که میدانی.
و در میان دو دیده
نشانده ام آن را.
تا رشک ماهتاب باشد
دو دیده من.

و در کوچه میدوم به شوق
برای رسیدن به لحظه ای