دلم را

در میان

دستانت می نهم.....
که مرحم

درد است

عاشقان را .
و تنهاییت را

ومن همیشه فریادم

قلبی با من است

 روشن به عشق تو

لبی که تنها هنرش

تکرار نام توست

و چشمانی پر نور

ز دیدار تو

زبان احساسم

چسبيده ته حلقم.

امكان سرودنم نيست.

مپرس چرا ؟....

من نيز نميدانم.

من تناور درخت عشقم

نگاهم كن.

ببين تصاوير دلهاي عاشق را

بر پيكره ام.

من ترانه خوان عشق توام.

گوش دل بمن بسپار

هر نفسم

مرور عشق است .

ميشنوي

تكرار نام خود را

در " زمزمه " جويبار

در " هاي و هوي " نسيم

در " ترنم ترانه " باران

در " خش وخش " شاخسار نو رسيده

ودر " چهچهه مستانه " پرنده كوچك عاشق

نام بلند تورا مي شنوم

اي هميشه عاشق

وه چه زیباست

چنین آغازی

 که از آن

پنجره رو به طلوع

 چهره پاک تو

بر سینه نشست.

 وه چه تلخ است و سیاه

دو چشمت را

 برای بار آخر

 خوب می بینم

 که شاید مرحمی

 بر زخم جان باشد .

 و با اندوه

مطمئن باش که من میدانم

 تو چراعاشق باران بهاری هستی.

 و چرا با گلسرخ

 قصه ها می سازی.

 همچنین می دانم

حسابی خسته شده بودم. سه ماهه پر مشغله رو توی بمبئی پشت سرگذاشته  و داشتم به ایران برمی گشتم. شکر خدا همه چیزمرتب بود. کارخونه پس از گذشت یک سال از تاسیس و فعالیت مستمر و سخت ، بالاخره به  ثبات کاری رسیده بود و حالا با  قرارداد هایی که با چهارکارخانه معتبر اروپایی برای تامین نیازهاشون بسته بودیم آینده ای روشن ، پیش رو داشت.